Απλοϊκές ιστορίες φτωχών ανθρώπων

Μια ταμπακιέρα, μια αλήθεια που δεν ειπώθηκε ποτέ, πόνος καλά κρυμμένος πίσω από χαμηλωμένα βλέμματα και αυστηρά ήθη, κοινωνίες που μυρίζουν βασιλικό, θυμίαμα και αίμα. Γυναίκες πίσω από το παράθυρο, άνδρες μεθυσμένοι από κρασί και ηδονή. Τρύπια παπούτσια και λιγοστό ψωμί. Δύσκολη γέννα και φόνος ξημερώματα δίπλα σε σκυλιά που αλυχτούν – δικαιοσύνη, μια ατομική υπόθεση. Αγάπη δίχως όρια – θυσία, αναπόσπαστο κομμάτι σε παζλ με πολλά μεθυσμένα κομμάτια. Ανάβαση με δανεικά παπούτσια, χιόνι που δυσκολεύεται να καθαρίσει βρόμικες συνειδήσεις, δάκρυα που δεν κύλησαν και άλλα που καθάρισαν τα μάτια. Πιεσμένες ψυχές, φυλακισμένες σε στενά κλουβιά με σκουριασμένες κλειδαριές και θαμμένα κλειδιά. Απόπειρα να πετάξουν πουλιά με ραγισμένα φτερά και γκρεμισμένες φωλιές, κάπου όπου ο αέρας είναι πιο καθαρός.
Δέκα «Απλοϊκές ιστορίες φτωχών ανθρώπων» που άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο ίδιο θεσσαλικό χωριό, γραμμένες στο τοπικό ιδίωμα, αποτυπωμένες σαν αναμνήσεις, για ανθρώπους φτωχούς στην τσέπη, στο μυαλό, στην καρδιά. Επιπλέον, περιλαμβάνονται δώδεκα αυτόνομα διηγήματα ανθρώπων που έζησαν ασυμβίβαστα, με πάθος, ως το τέλος.