Δωροθέα

Η “Δωροθέα” είναι ένα απλό και λιτό μυθιστόρημα το οποίο μιλάει για απωθημένα, λάθη, αποφάσεις της στιγμής και παρορμήσεις. Συμπόνεσα τη Δωροθέα και κατάλαβα τον λόγο για τον οποίο πονούσε τόσο πολύ. Ωστόσο, κάθε φορά που έπιανα το βιβλίο στα χέρια μου θύμωνα μαζί της. “Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς Δωροθέα” έπιανα τον εαυτό μου να λέει. Και νομίζω ότι κάθε αναγνώστρια αυτό θα σκέφτεται. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι πράγματι, παρά τις παράτολμες και βιαστικές αποφάσεις για τη ζωή της, η ζωή της Δωροθέας συνδέεται με τη ζωή εκατοντάδων γυναικών εκεί έξω. Γυναίκες που αφήνουν τις σπουδές τους, τα όνειρά και τις φιλοδοξίες τους από έρωτα. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να κατακρίνω αυτές τις γυναίκες. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι οι αποφάσεις μας και οι επιλογές μας καθορίζουν τη ζωή μας και το μέλλον μας σε μεγάλο βαθμό.

Τέλος, απόρησα και σχεδόν χειροκρότησα τον άντρα της Δωροθέας για την υπομονή, τη στήριξη και την αγάπη προς τη σύζυγό του, παρά τα σύννεφα που υπήρχαν στη σχέση αλλά και την οικογένειά τους γενικότερα.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί κανείς να εντοπίσει πολλές αξίες που θέλει να περάσει η συγγραφέας. Αξίες όπως η αγάπη, η φιλία και η οικογένεια που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ανθρώπου.

Σε γενικές γραμμές, μου άρεσε, παρόλο που με κούρασε το συνεχόμενο μοτίβο. Αυτό, δηλαδή στο οποίο η πρωταγωνίστρια “πέφτει” και “ξανασηκώνεται” ορκισμένη να κάνει μια νέα αρχή.

Αν σας αρέσουν τα ανάλαφρα αισθηματικά – κοινωνικά μυθιστορήματα τότε η “Δωροθέα” θα σας αρέσει πολύ.