Το γεύμα

Πρωτοπρόσωπη αφήγηση κυρίως, εξομολογητική, υφαίνει βήμα βήμα το χρονικό της ματαίωσης ενός έρωτα, μέσω της γραφής. Ο χρόνος ενός γεύματος διαπλέκεται διαρκώς με ανάδρομες και πρόδρομες σχετικές αναφορές που τη φωτίζουν και τη συμπληρώνουν. Η καταλυτική δύναμη του ανεκπλήρωτου,  η μετουσίωση του έρωτα μέσω της γραφής σε αρχέτυπο, η εκδίκηση των στιγμών που αφήσαμε να πάνε χαμένες, οι μεταλλάξεις των ανθρώπων στο διάβα του χρόνου, η διαφορετική ανταπόκριση των δύο φύλων στο θέμα του έρωτα αλλά και τα παιχνίδια της μοίρας που ανατρέπουν κάθε ανθρώπινο σχέδιο. Καμία ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά και καμία ιστορία δεν είναι ανεξάρτητη από κάποια άλλη. Γι’ αυτό και παλιοί ήρωες έρχονται να θυμίσουν ότι πολλές ιστορίες και ζωές είναι παράλληλες. Η σχέση πραγματικότητας και συγγραφής είναι αλληλοτροφοδοτούμενη και αμφίδρομη. Πίσω από τη συγγραφή μιας ιστορίας είναι παρούσα  η μεταφυσική της εξιδανίκευσης