Φιλί που έμοιαζε με αντίο

«Παιδί μου, θα σ’ τα πω όλα. Όσες σελίδες κι αν χρειαστεί να σου γράψω, αποφάσισα πως μέχρι τα μεσάνυχτα θα σ’ τα έχω αποτυπώσει όλα εδώ. Κάνε κουράγιο για να τ’ αντέξεις. Πληρώσατε τα εγκλήματά μας. Εμείς όμως τα πληρώσαμε με τα νιάτα μας. Μη νομίζεις πως γλιτώσαμε. Κι εγώ κι εκείνη μείναμε σ’ έναν γάμο που δεν θέλαμε ή που δεν μας ήθελε. Ίδιο αποτέλεσμα. Ισόπαλες μοίρες».

Το πρώτο φιλί που αντάλλαξαν η Ρεγγίνα και ο Πέτρος έμοιαζε με αντίο. Καταδικασμένοι απ’ την αρχή να πληρώνουν αμαρτίες μητρικές, πάλευαν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους και να ενώσουν τις ζωές τους. Δύο μάνες, η Δέσποινα και η Αργυρώ, έθαψαν τα εγκλήματά τους κάτω απ’ τη σιωπή. Όμως για πόσο καιρό τα μυστικά τους θα μένουν στο σκοτάδι; Ποιες από τις δέκα εντολές είχαν παραβεί;

Ένα τραγικό συμβάν. Ψυχές που ζητούν δικαίωση. Δύο φόνοι και μία εξαφάνιση.

Μια κρύα νύχτα του Μάρτη οι μνήμες ζωντανεύουν σ’ εκείνο το πέτρινο σπίτι που καταπλάκωσε όνειρα και συνειδήσεις. Γιατί υπάρχουν ψυχές που, ακόμα και ξεχασμένες στα συρτάρια της Αστυνομίας, επιμένουν να ζητούν το μερίδιο ζωής που κάποιοι τους έκλεψαν…

Μια ιστορία συγκλονιστική γεννιέται στα βουνά της Ευρυτανίας, ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου, ως τα εκθαμβωτικά φώτα της Νέας Υόρκης και την Αιώνια Πόλη, ώσπου να φυλαχθεί μέσα στους θρύλους της Φολεγάνδρου.

Κι αν η μυθοπλασία κάποιες φορές σας εκπλήξει, να θυμάστε πως η ίδια η ζωή ακροβατεί ανάμεσα στην ομορφιά της σκληρότητας και στη σκουριά των παραμυθιών…