Ο Άχμαντ πασχίζει να ξεφύγει από τον κλοιό της θρησκείας, της κουλτούρας και των προσταγών του στενού του κύκλου. Με σύμμαχο τον έρωτα που γνώρισε στο πρόσωπο της αγαπημένης του και με τη βοήθεια του παιδικού του φίλου, καταφέρνουν να απελευθερωθούν από τη φυλακή όπου ζούσαν μέχρι τότε, και πιστεύοντας πως έχουν αφήσει πίσω τους το παρελθόν, ονειρεύονται όσα δεν είχαν τολμήσει. Αυτό όμως είναι εκεί και τους καταδιώκει μέσα από τις ενοχές, ώσπου λίγο λίγο τους κατατρώει την ψυχή.
Ο Άχμαντ που τολμά ν’ αντισταθεί, η Ναντίρα που λαχταρά τη φανταχτερή ζωή, η Σιρούμ που έχει υποταχθεί στη μοίρα, ο Μοχάμεντ που αρνείται τις επιθυμίες του, ανακαλύπτουν ο καθένας χωριστά κι όλοι μαζί τη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Αγγίζουν τ’ αστέρια, ξεχνώντας πως κάποιες φορές καίνε.
Μα τι μεγάλο έγινε στον κόσμο με ασφάλεια και προσοχή; Αρκεί ο έρωτας, η φιλία, θάρρος, κι όλα αλλάζουν. Τα πάντα και για πάντα.
Θεώνη Κωνσταντοπούλου –
ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ
Η άποψη μου
Ο Αχμαντ επιθυμεί διακαώς να γλιτώσει από τον κλοιό της θρησκείας του. Ερωτεύεται την Ναντιρα και με τη βοήθεια του παιδικού φίλου του Μοχάμεντ δραπετεύουν από την κλειστή κοινωνία με τις αναλγητες προσταγές της, δραπετεύουν από την ίδια τους την φυλακή. Μαζί τους σ αυτό το εγχείρημα και η Σιρουμ, αδερφή της Ναντιρα, η οποία εγκαταλείπει ένα βάναυσο σύζυγό μα και τα δύο της παιδιά. Όλοι τους ονειρεύονται ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που θέλουν να τους επιβάλλουν. Θα καταφέρουν να ξεφύγουν; Θα ζήσουν την ζωή που έχουν ονειρευτεί; Θα αλλάξουν την προδιαγεγραμμένη μοίρα τους; Θα γλιτώσουν από τους εφιάλτες που τους στοιχειώνουν;
Το συγκεκριμένο βιβλίο με καθήλωσε με την πλούσια πλοκή του και τις συνεχείς ανατροπές. Κατάφερε να με συγκινήσει βαθιά μα και να με προβληματίσει έντονα.
Θα παραθέσω δύο αποσπάσματα και είμαι σίγουρη πως θα σας βάλω σε σκέψεις
” Και πότε βρίσκεσαι σ απόγνωση ; Είναι πολύ απλή η απάντηση. Έχεις νοιώσει ποτέ πως έχεις αποτύχει ως άνθρωπος; Πώς η υπόσταση σου δεν έχει θέση πουθενά, πως τα μέσα σου δεν ηρεμούν ποτέ και πουθενά; Τότε έχεις αποτύχει ως ύπαρξη. Δεν έχει σημασία Πόσο επιτυχημένος είσαι στη φαινομενική καθημερινότητα σου. Όταν η καρδιά σου πλήττεται από μοναξιά, έχεις αποτύχει. ”
” Ποιο είναι το τέλος και ποια η αρχή; Οι δύο αυτές λέξεις είναι τόσο ταυτόσημες, που η μια δεν μπορεί να επιβιώσει χώρια από την άλλη. Γιατί πράγματι ένα τέλος είναι μια αρχή για κάτι νέο, ίσως καλύτερο, ίσως όμως χειρότερο. Μα και μια αρχή απειλείται πάντα από ένα τέλος αμφιβόλου ποιότητας και κατάληξης. Όπως και να χει, οι δύο αυτές λέξεις δεν παύουν να είναι μια λύτρωση. Κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. ”
Ένα βιβλίο που προτείνω ανεπιφύλακτα!!!
Αρετή Καμπίτση πολλά συγχαρητήρια!!!